“Er komt altijd weer nieuwe wijn”.
We schieten met z’n allen in de lach. Er is net een glas wijn omgestoten. De dader probeert ondertussen ietwat wanhopig te voorkomen dat het tussen de planken door op haar broek terecht komt. Mission Impossible.
Dat is ook het nummer dat de zanggroep de vorige avond ten gehore bracht. De nabesprekingen zijn nog steeds in volle gang.
“We hadden niet in een kring moeten staan”, zegt de één.
“Nee”, zegt de ander, “nu zagen ze niet wat er in het midden gebeurde.”
“Ja”, zegt weer een ander, “en ze konden alleen maar konten staren”.
We zijn inmiddels op een leeftijd aanbeland dat we veel relaxter in het leven staan en het ons niet meer echt kan schelen wat een ander ervan vindt. Maar konten staren valt daar nog steeds niet onder.
De enige man in het gezelschap komt met de oplossing. “We hadden in een halve cirkel moeten staan”, zegt hij.
Verbluft kijkt iedereen hem aan. De dames beginnen opgewonden door elkaar heen te kakelen. Ze zijn het er unaniem over eens dat dat de oplossing is.
En de man glundert. Dit eersteklas wereldprobleem heeft hij maar mooi opgelost. Nu alleen de wijn nog. Hij staat op en gaat nieuwe halen.
2020 © Ingrid Kroeze